STICHTING KASIH
TRAUMA'S
Onze Trauma's
Het concept van ‘transgenerationeel trauma’ verwijst naar de overdracht van psychologische en emotionele wonden van de ene generatie op de andere. Uitzetting, of gedwongen ontheemding, kan een traumatische ervaring zijn die het potentieel heeft om transgenerationeel trauma te veroorzaken.
Wanneer een gemeenschap of groep mensen met geweld uit hun huizen wordt verdreven of wordt onderworpen aan geweld en vervolging, kunnen de emotionele littekens van deze ervaring worden doorgegeven aan volgende generaties. De impact van uitzetting op het mentale en emotionele welzijn van individuen en gezinnen kan leiden tot symptomen zoals angst, depressie, posttraumatische stressstoornis (PTSS) en een gevoel van verlies en ontkoppeling.
Transgenerationeel trauma kan zich op verschillende manieren manifesteren, waaronder:
1. Overgeërfde traumapatronen
De emotionele reacties en coping-mechanismen die zijn ontwikkeld door degenen die uitzetting hebben ervaren, kunnen worden doorgegeven aan hun nakomelingen. Dit kan tot soortgelijke stressreacties leiden, zelfs bij personen die de traumatische gebeurtenis niet direct hebben meegemaakt.
2. Familiaire verhalen
Verhalen en verhalen binnen families en gemeenschappen die het trauma van uitzetting benadrukken, kunnen de collectieve identiteit vormgeven en bijdragen aan een gevoel van slachtofferschap of verlies.
3. Aanhoudende stressfactoren
Uitzetting kan leiden tot langdurige uitdagingen, waaronder economische tegenspoed en discriminatie, die gevolgen kunnen hebben voor volgende generaties.
4. Verstoorde Hechting
Traumatische gebeurtenissen zoals uitzetting kunnen gezinsstructuren en relaties ontwrichten, waardoor hechtingspatronen en gezinsdynamiek nog generaties lang worden beïnvloed.
Het Aanpakken
Het aanpakken van transgenerationeel trauma gerelateerd aan uitzetting vereist vaak therapeutische interventies, ondersteunende netwerken en gemeenschapsgenezingsprocessen. Het erkennen van het historische en collectieve trauma is een cruciale stap in het doorbreken van de cyclus en het bevorderen van genezing binnen de getroffen gemeenschappen..
De Molukse Trauma's
‘Moluks trauma’ verwijst naar de psychologische en emotionele wonden die de bevolking van de Molukse eilanden, een regio in Indonesië, ervaart als gevolg van een geschiedenis van conflicten, geweld en ontheemding. De Molukken zijn getuige geweest van etnische en religieuze conflicten, die een blijvende impact hebben gehad op het mentale en emotionele welzijn van de bevolking. Enkele sleutelfactoren die bijdragen aan het Molukse trauma zijn onder meer:
1. Etnisch-religieus conflict
De Molukken hebben al lang bestaande etnisch-religieuze conflicten meegemaakt, voornamelijk tussen christelijke en moslimgemeenschappen. Deze conflicten hebben geleid tot geweld, ontheemding en verlies van mensenlevens, waardoor diepe emotionele littekens zijn ontstaan.
2. Gedwongen ontheemding
Veel Molukkers zijn met geweld uit hun huizen verdreven, wat heeft geleid tot een gevoel van verlies, ontwrichting en trauma dat gepaard gaat met de ontworteling uit hun gemeenschappen en culturele banden.
3. Verlies en verdriet
De conflicten op de Molukken hebben geresulteerd in aanzienlijk verlies van mensenlevens en eigendommen, wat heeft geleid tot collectief verdriet en rouw dat individuen en gemeenschappen treft.
4. Getuige zijn van geweld
Veel Molukkers, inclusief kinderen, zijn getuige geweest van gewelddadige gebeurtenissen of hebben deze meegemaakt, die kunnen resulteren in posttraumatische stressstoornis (PTSS) en ander psychologisch trauma.
5. Inter Generationeel
Trauma's kunnen van generatie op generatie worden doorgegeven, met gevolgen voor het mentale en emotionele welzijn van nakomelingen die de conflicten misschien niet direct hebben meegemaakt, maar wel getroffen zijn door het trauma van hun ouders of grootouders.
Erkenning
Het aanpakken van Molukse trauma's vereist vaak de steun van professionals in de geestelijke gezondheidszorg, genezingsprocessen in de gemeenschap en inspanningen om verzoening en vrede te bevorderen. Erkenning van het historische trauma en de voortdurende impact ervan is essentieel voor het welzijn van het Molukse volk en het bredere proces van genezing en verzoening in de regio.
